بررسی رگه های خودشیفتگی و احساس کهتری در بیماران داوطلب جراحی زیبایی

. مقدمه: از آنجا که جراحی های زیبایی برای تغییر ظاهر و افزایش خشنودی و بهبود اعتماد به نفس انجام می شود، آن را می توان پیامد یک الگوی روان شناختی معین دانست. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه گرایش به جراحی های زیبایی و دو متغیر روان شناختی خودشیفتگی و احساس کهتری انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و علی- مقایسه ای است. از بین بیماران متقاضی عمل جراحی زیبایی شهر تبریز 50 نفر انتخاب و با مقیاس احساس کهتری و پرسشنامه شخصیت خود شیفته مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری و رگرسیون لوجستیک تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد در بین داوطلبین جراحی زیبایی احساس کهتری بالا و خودشیفتگی پایین می باشد. همچنین، احساس کهتری بصورت مثبت و خودشیفتگی بصورت منفی با گرایش به جراحی های زیبایی رابطه دارد. نتیجه گیری: از آنجایی که احساس کهتری یکی از متغیرهای روانشناختی موثر در گرایش افراد به جراحی های زیبایی است، روش های ارتقا و پذیرش خود بعنوان یکی از مهمترین جایگزین های درمانی عمل جراحی زیبایی توصیه می گردد.